ආයුබෝවන්

මට මා සිතට මා යනු කවුරුන්ද කියූ

හෙට යන වදන සිනහවකින් සිතේ මැවූ

තවමත් නොහැගෙනා සවිමත් ගලින් නෙලූ

සිතුවිලි මගේ ධනයම වේවායි පැතූ

පැහැයෙන් කෙරුනු සිතුවම් නැත සිතේ ඇදී

සුවිසල් බොහෝ දෑ මට මගහැරෙන් ඇතී

මේ ගහකොලත් වැව් සෑ ගල් කුළුත් නැමී

කියු මිනිසත් දහම පමණක් රැගෙන යමී

මේ බිම දන නමමි මම සෑ රදුන් වැඳ

මතු භවයෙදිත් මේ උරුමය දුන මැනව

මා යන බිමක මා රැකුමට මෙහි මෙන්ම

මේ දූවිලි සුළගෙ සිසිලස එවනු මැන !!!

එකම එක කව..

 නොහිමි සෙනෙහෙන් වචන අරගෙන මමම ලිව් කවි පදයක,

දැවටි දැවටී තවම විදිනා මිල නොකළ හැකි සැනසුම,

එවන් කවියම කියව කියවා දරාගන්නට බැරි  තැන,

නුඹ ලියූ එකමෙක කවක්වත් නැතිද මියැදෙන හිතකට..