සුලඟක් වෙලා මතු භවයෙත් උපදින්න

සීමා නොමැත , මායිම් මම නොතැකුවෙමි
අහසට පොළොව දුර බව මට නොහැඟුනෙමි
කොපමණ දුර ගියත් වෙහෙසක් නොදැනුනෙමි
තව දුර යන්න හිත , ගත සවියක් ලදිමි

සහසක් නෙක දනන් ගත සුවපත් කරමි
පහසක් විලස මොහොතක් ලඟ දැවටුනෙමි
බිඳුනු හදක රැඳි සුසුමන් රැගෙන යමි
දුකක් නොමැත , මම කිසි දින නොනවතිමි

හැකිනම් නුඹ එන්න මා සමඟින් යන්න
මා නම් නොනවතිමි නුඹ ලඟ දැවටෙන්න
නැවතුම දුකකි , ඒ බව වටහා ගන්න
සුලඟක් වෙලා මතු භවයෙත් උපදින්න